zondag 9 november 2008

Dag 3 - Atlantis hotel en Buddha Bar

Gisteren dus om 22:30 naar en vanmorgen om …. 11:30 pas wakker ! Dat is 13uur geslapen, terwijl ik normaal echt niet langer dan 9uur kan slapen. Ik zal het nodig gehad hebben … Maar goed, ik voel me wel een heel stuk beter. Weinig last van mijn kies, geen hoofdpijn meer; ik voel alleen nog een klein beetje mijn maag. Gelukkig maar, dan gaan we lekker op pad vandaag.

Het is, zoals alle dagen tot nu toe, prachtig stralend weer. Geen wolkje te zien en rond de 30 graden. We genieten elke ochtend weer als we de gordijnen openslaan en het prachtige uitzicht zien. We doen rustig aan en rond 13uur stappen we in de taxi; we gaan naar het Atlantis hotel op de Palm !

Tijdens onze cruise naar de Bahama’s in 2005, zijn we al eens in het ‘echte’ Atlantis hotel geweest, en deze ziet er precies hetzelfde uit. We zijn dus benieuwd. De taxi rijdt ons de Palm op, en ook dit is natuurlijk al iets bijzonders. We zien de Burj Al Arab ook van dichtbij en we zien hoe breed dit beginstuk van de Palm is. Veel is al bewoond, maar nog meer wordt er bijgebouwd. En ineens zien we ook het Atlantis hotel in de verte; een prachtig gezicht.





Het laatste stuk gaat door een tunnel en dan komen we aan de voorkant van de Palm uit, met uitzicht op de zee. We rijden met de taxi naar de ingang van het hotel, maar zonder reservering of bewijs dat je in het hotel overnacht, kom je er hier niet in …. We worden bij een andere ingang afgezet, wat door iedereen wel vrij toegankelijk is.

Het ziet er hier prachtig uit, net als alle luxe hotels hier. Wanneer we het hotel inlopen, zien we als eerste een Cold Stone ijszaak ;-) ! Mooi, daar gaan we dadelijk even lekker een ijsje halen. We lopen verder door het hotel en komen van veel bekende merken weer winkeltjes tegen. We komen op een kruising waar een aantal restaurantjes zitten, de Italiaan lijkt ons lekker en ziet er gezellig uit. Maar we besluiten eerst nog verder te lopen. Daar komen we bij het aquarium uit, net als in het echte Atlantis hotel. En dit is heel indrukwekkend, dat is wel iets anders dan de Dubai Mall.

Het aquarium is erg groot en we kunnen vanaf verschillende kanten naar binnen kijken. We zien veel haaien, (grote) roggen en allerlei soorten tropische vissen. En er zou hier ook een walvishaai moeten zijn. We kijken en kijken, totdat we hem uiteindelijk helemaal bovenin rustig heen en weer zien zwemmen, gevolgd door veel andere vissen. Een indrukwekkend groot beest. We proberen wat foto’s te maken, maar dat is vrij lastig.





Verder kunnen we niet lopen, alleen hotelgasten kunnen hier verder. Ook kan je hier het waterpark in. Ik probeer nog even telefonisch een reservering te regelen in 1 van de restaurants hier, waardoor we ook verder mogen, maar dat lukt me niet goed. Daarom besluiten we maar naar de Italiaan te gaan en daar wat te eten.

Daar is nog genoeg plek, al is het zeker niet rustig. Het restaurant heeft een hele relaxte sfeer en is mooi ingericht. Ik voel mijn maag nog steeds, dus hoef geen zware maaltijd; ik kies voor carpaccio. Yvonne neemt beef lasagna. We zitten lekker rustig te genieten van de mensen om ons heen (veel Russen ?) en komen weer lekker bij. De carpaccio bevalt me niet heel goed, maar ik zit er wel helemaal vol van. Blijkbaar ben ik nog steeds niet helemaal lekker.



Inmiddels is het al bijna 15uur geworden. We lopen nog even langs het aquarium en we kunnen hier echt lekker rustig staan genieten. Daarna lopen we terug naar de uitgang, nemen een ijsje bij de Coldstone (heerlijk !) en stappen weer een taxi in. Had ik al gezegd hoe goedkoop die waren ;-) ! We besluiten nu naar de Dubai Gold Souk te gaan. Er zitten meerdere in Dubai, maar wij besluiten toch naar de oude originele Souk in Deira te gaan, het oude centrum.

Dat is nog best een stukje rijden, maar we vinden het prachtig om weer langs alle gebouwen te rijden. Het is en blijft een indrukwekkend gezicht. Naarmate we dichter richting het centrum van Dubai komen, wordt de aanblik ook anders. We zien steeds lagere gebouwen en uiteindelijk lijken we gewoon in een oude Oosterse stad te komen (zonder daar ooit zelf eerder geweest te zijn). We gaan de tunnel in onder de Dubai Creek door, en gelijk zijn we bij de Gold Souk.

De Gold Souk is een gebied waar meer dan 300 winkels zitten die alleen maar goud/juwelen verkopen, in smalle straatjes en allemaal naast elkaar. We worden afgezet voor een gebouw waar we ook maar gelijk naar binnen gaan. Het hele gebouw zit vol met alleen maar goud winkeltjes. Heel apart en bijzonder. We lopen de winkeltjes langs, nemen de roltrap naar boven en hier hetzelfde verhaal. Sommige winkels verkopen veel van het ‘Arabisch goud’; dikke stukken en lange slierten. Dat hoeft voor ons niet zo. Maar evenveel winkels verkopen wat je ook bij ons bij een juwelier ziet.

We lopen het gebouw weer uit en weten niet echt wat nu te doen. We lopen verder de straat uit, en zien om de hoek 5 politie-auto’s staan. Dat is voor het eerst dat we politie zien hier in Dubai. Verderop zien we ook een groot bord met Dubai City of Gold. We besluiten deze straat in te lopen en ook hier alleen maar goudwinkels. We zien ook veel toeristen hier, dus dit zal wel goed zijn. En inderdaad, het is een soort Rotterdamse lijnbaan, maar dan een stuk smaller, met alleen maar goudwinkels, ongelooflijk. Ook is er een houten overdekking gemaakt, zodat je in de schaduw loopt, want het is een prima temperatuurtje.





Yvonne kan het prima uithouden hier; ze weet redelijk precies wat ze wil hebben voor ons 15-jarig jubileum. We lopen ergens een winkeltje in, maar hier hebben ze niet wat we willen. Als we morgen terugkomen, hebben ze het wel. Jaja … Overal overigens worden we aangeschoten om nep-Rolex en andere horloges te kopen, en nep Gucci en Louis Vuitton tassen. Lijkt New York wel ;-) ! We besluiten weer verder te lopen en ineens zien we in een etalage iets wat ons wel wat lijkt. Onmiddellijk valt dit op in de winkel, waardoor mensen zenuwachtig beginnen te bewegen. Door de etalage heen wordt het al aangewezen en gelijk gepakt. We besluiten naar binnen te gaan en worden heel vriendelijk begroet door 3 man.

Er wordt wat gepast, er wordt een dikker kettinkje omgedaan en uiteindelijk zouden we deze wel willen. Er wordt druk gerekend en de prijs is EUR 950. Maar voor ons is er een speciale korting, dus voor EUR 800 kunnen we hem meenemen. Ik had al wat gelezen en gehoord hierover. De startprijzen zijn overal standaard en alles is goed te vertrouwen hier. Voor onderhandelingen moet je op ongeveer 50-60% van die startprijs gaan zitten. Ik heb geen idee van de prijzen in Nederland, maar zeg dus dat ik niet meer dan EUR 500 wil betalen. Hevige handgebaren en gejammer, maar de prijs zakt naar EUR 750. Ik geef niet toe en had Yvonne al geïnstrueerd dat ze niet te enthousiast moest overkomen.

Er wordt druk op de rekenmachine getikt en ze zakken verder naar EUR 700. Ik geef aan dat EUR 500 echt voor mij maximaal is, en doe alsof ik weg wil lopen en knik wat nee, nee. Ze gaan weer heftig tikken op de rekenmachine en komen op hun ‘laatste’ bod; EUR 550. Ik doe nog wat moeilijk en ze zakken naar EUR 525. Ik besluit dat het mooi is; ik accepteer. En dat wordt natuurlijk vriendelijk begroet; we krijgen een hand van iedereen en grote brede glimlachen bij de verkopers.

Ik vond het echt heel leuk gaan, het is echt een leuk spel en er worden ook over en weer grapjes gemaakt. Of ik nu uiteindelijk nog 100euro teveel heb betaald, het zou best kunnen. Maar we houden er een goed gevoel aan over. Aangezien Yvonne eind van de maand ook jarig is, vraag ik of ze niet ook nog een armband wil. Dan heb ik gelijk een kado voor haar verjaardag. Tja, dat hoef je een vrouw niet te vragen natuurlijk.

Als ik de mannen in de winkel vraag om wat armbanden, beginnen ze weer zenuwachtig door elkaar heen te lopen en vanalles wordt bij elkaar gehaald. Yvonne ziet weer een prachtige armband en ook ik vind hem erg mooi. Het hele riedeltje begint weer van voren af aan. En weer komen we eruit. Deze was ietsje duurder, maar absoluut de moeite waard. Ook hier weer grapjes over en weer (we krijgen ‘gratis’ drinken bijvoorbeeld) en we kunnen elkaar weer de hand geven. Als we weggaan, krijg ik nog een pen mee; ’18 karaat gold’ roep de verkoper me nog na ! En hij moet zelf ook hard lachen; het is zo’n standaard pen die je ook in hotels krijgt, maar dan met zijn winkelnaam erop.

Voor ons een hele leuke ervaring dit. We hebben het idee een goede deal gedaan te hebben (of dat echt zo is, zullen we nooit weten denk ik), het was een hele leuke ervaring en Yvonne loopt met een (hele) grote glimlach de rest van de dag. Dus wat wil een mens nog meer. Absoluut erg leuk en bijzonder. We maken nog een foto en pakken weer een taxi. Het is inmiddels al 16:45. En ook hier voelen we ons weer veilig, de politie rijdt zelfs door de smalle straatjes hier. En volgens de verkopers hoef je hier absoluut niet bang te zijn voor een overval of zo.



We besluiten naar de Emirates Mall te gaan, want gisteren was dat geen groot succes met mij. Nu kunnen we wel op ons gemakje rondlopen. We kopen hier en daar nog wat kleine kado’s voor het thuisfront. En we kijken nog eens bij de skibaan. Het is een prachtige mall en het enige waaraan je kan zien dat je NIET in de US bent, is dat veel ketens ook de Arabische naam boven hun winkel hebben. Zelfs een Auntie Anne’s kunnen we hier vinden, met ook de naam in het Arabisch.



Ik blijf toch een beetje last hebben van mijn maag, dus ik hoef geen pretzel, helaas. We besluiten wel even in de Starbucks te relaxen en wat te drinken te nemen. Er staan 8 man te helpen hier en de bekende lange rijen voor de kassa zoals in Amerika, die hebben ze hier niet. Ik neem een chocomel en Yvonne een mango frappacino. We zitten even lekker rustig in de grote stoelen en kijken naar de mensen die langskomen. Het leven is goed ;-) !





Om 19uur besluiten we rustig richting de taxi’s te lopen en weer zien we hier weer allerlei Ferrari’s en Lambourgini’s staan, zoals gisteren. De valet parking heeft een mooie baan hier. Als snel zitten we in de taxi naar het Grosvenor House, waar de Buddha Bar zit. We hebben hier een reservering om 20uur, maar rond 19:30 staan we al voor de deur. Onze buren zouden er ook om 19:30 ongeveer zijn, en als we ze bellen, stappen ze ook net binnen en zien ze ons in de verte al lopen ! We lopen even rustig langs de winkeltjes hier en besluiten in de lobby even rustig te gaan zitten. We kletsen weer even lekker bij, voor hun is het alweer de laatste dag en vliegen vannacht weer terug naar Nederland.





Om 19:55 lopen we naar de ingang van het restaurant, waar flinke bewaking staat en waar de ingang ook niet via het hotel zelf te bereiken is, je moet buitenom. Om 20:00 mogen we naar binnen en het ziet er van binnen erg leuk uit, als een echte ‘Buddha Bar’. In het restaurant gedeelte staat ook een groot Buddha beeld, er is een grote bar en onderweg zijn er soort privé plekken met banken waar je gezellig met een groep kunt zitten. Het restaurant gedeelte bestaat aan de waterkant helemaal uit glas, zodat je uitkijkt op alle gebouwen die om het restaurant heen staan.

Als we net de kaart hebben gekregen, lopen er nog ineens bekenden van ons binnen, weer 2 andere buren uit de straat ! We wisten wel dat ze in Dubai hadden, maar ze waren voor zaken en waren bijna dag en nacht in de weer. Dit was een vrije avond van ze en hadden dus ook hier gereserveerd ! Snel dus een 6-persoons tafel geregeld.





Het is een gezellige avond geworden, we hebben lekker bijgekletst en veel over Dubai gepraat. Het eten was voortreffelijk (en duur), en helaas kon ik er niet 100% van genieten, weer door mijn maag. Die is nog niet helemaal in orde, helaas. Toch misschien wel van die antibiotica ? Om 22uur moesten Bert-Jan en Marijne echt weg, want ze moesten om 22:45 bij hun hotel zijn om opgehaald te worden voor de rit naar het vliegveld. We nemen afscheid en zien ze snel weer.

Wij praten nog even kort door met Rob en Anita, vragen dan de rekening en lopen rustig naar buiten. Rob laat ons nog even langs de waterkant wat gebouwen zien en hoe eea hier eruit gaat zien. Dan nemen we afscheid en nemen we separaat taxi’s naar onze hotels. De taxi van ons kost 9 dirham, terwijl we zeker 10 minuten onderweg zijn …. Dat is nog geen 2 euro, ik schaam me er bijna voor en rond het bedrag af op 25 dirham, ongeveer 5 euro.

Om 23uur stappen we onze hotelkamer binnen, ik ga nog even snel achter de email en om 23:30 stap ook ik in bed. Kijken of ik weer een goede nacht kan maken ! Yvonne ligt inmiddels al lekker te slapen.

1 opmerking:

Anoniem zei

nou nou.....alleen je maag nog negatief maar verder. heeeeeerlijk allemaal he. Misscien dat wij ook nog eens teruggaan, kijken of er veel veranderd is. KUS