Aankomst en 1e dag - deel 1

Om 5:30 maakt Yvonne me wakker; zij was ook net wakker geworden en de lichten waren aangeschoten. Allebei heerlijk geslapen dus, ongeveer 4 uur. We zien dat we net over Irak heen gevlogen zijn ! Blijkbaar is dat tegenwoordig allemaal geen probleem meer. De vlucht was dus prima verlopen. Al snel wordt de daling ingezet en terwijl het net licht wordt, en we aan de verkeerde van het vliegtuig zitten voor een mooi uitzicht, landen we om 6:15 op Dubai, keurig op tijd.

We kunnen als eerste het vliegtuig uit en worden door verschillende medewerkers van het vliegveld heel vriendelijk verwelkomd. Dat begint dus goed ! We moeten een eind lopen naar de douane, waar we om 6:30 achteraan in de lange rij aansluiten. Dat gaat afwisselend vlotjes, en dan weer tergend langzaam. Ook mogen er steeds mensen langs ons, die blijkbaar een speciale escorte hebben. En zo nu en dan wisselen de douaniers ook voor een pauze. Mannen in lange witte jurken die dan met een soort toilet-tasje weglopen. Soms nog even lekker kletsend …. Maar goed, om 7:00 zijn wij aan de beurt en binnen 2 minuten zijn we erdoor !

Gelijk op weg naar de koffer, die er waarschijnlijk al lang was, die konden we gelijk van de band halen. Vervolgens verder naar de uitgang, waar ik nog even wat lokaal geld gepind heeft en op zoek naar een taxi. Die stonden buiten al te wachten, dus om 7:10 zijn we al op weg naar ons hotel. Het is super-rustig onderweg, op een 5-baans weg die we de hele tijd blijven volgen. Het is vrijdag, dat is hier blijkbaar weekend, dus dat scheelt wel. Op mijn mobiel met GPS volg ik precies hoe we rijden, erg grappig.





Onderweg zien we de verschillende bekende Dubai gebouwen, zoals de Burj Dubai (hoogste gebouw), het Burj Al Arab (het 7-sterrenhotel) en daarnaast natuurlijk verschrikkelijk veel hoge nieuwe gebouwen, maar ook net zoveel nog in aanbouw zijnde gebouwen. Onze eerste indruk; een grote luxe bouwput ! Maar we krijgen er wel zin in op deze manier ! Om 7:40 zijn we bij het hotel, kosten 100 dirham (ongeveer EUR 20), dat zijn pas prima prijzen. Het hotel ziet er in ieder geval prachtig uit. We krijgen gelijk sapjes en drankjes aangeboden. Het service niveau is hoog hier, dat is duidelijk.



We checken in en aangezien ik de kamer feitelijk al sinds gisteren geboekt heb, kunnen we gelijk naar onze kamer. Omdat ze nog wat presentjes in onze kamer willen leggen, vraagt hij of we 5 minuten geduld hebben. We kunnen ook even in de lounge ontbijten; dat doen we dan maar gelijk. Iemand gaat ons keurig voor naar waar we ook heen willen, dit keer dus de lounge. Op de bovenste verdieping, met prachtig uitzicht op de oceaan en de nieuwe gebouwen eromheen. Het ontbijt is super uitgebreid en ook hier weer veel personeel op de relatief beperkte groep mensen; ook hier weer super vriendelijk en behulpzaam. Hier kan je wel aan wennen !

Rond 8:25 hebben we heerlijk gegeten en gaan we naar onze kamer. Die ligt op de 3e verdieping, ook met een prachtig uitzicht op de oceaan en de Palm, met op het eind een goed zicht op het Atlantis hotel. Daar gaan we zeker nog een keer kijken; we zijn namelijk ook al eens in de eerste versie op de Bahama’s geweest, dus ook die willen we meemaken. Onder ons balkon zien we het zwembad met veel palmbomen. En een pad dat naar het (privé) strand loopt, waar zelfs een kameel staat !





We zijn toch nog erg moe, en besluiten lekker nog even te slapen. Totdat ik om 11uur wakker schiet. Toch lekker nog wat uurtjes ingehaald. Yvonne blijft zelfs nog langer liggen. Ik duik toch maar weer even achter de laptop. We bellen met het thuisfront en ik werk de weblog bij. Buiten is het strakblauw en ongetwijfeld warm. We kleden ons aan en rond 13:30 gaan we op pad.

We besluiten eerst even langs de lounge te lopen en wat te drinken, voordat we op pad gaan. Wel grappig, ik denk dat iedereen wel weet wat er op het blikje staat, maar dit staat duidelijk in het Arabisch. En het is nog met een lipje, zoals wij vroeger hadden (ik kon het me niet eens meer herinneren).



We lopen vervolgens naar de lobby, en lopen naar de achterkant waar we het zwembad zien en vervolgens het pad naar het strand. We twijfelen of we daar nog een hapje te eten nemen op het strand, maar besluiten nog eerst even over het strand te lopen. Onderweg zien we nog een heleboel waterpijpen staan, grappig. We maken nog wat foto’s vanaf het strand richting ons hotel en richting het Atlantis hotel





En het strand is toch niets voor ons. Dat is het nooit geweest, en zal het ook wel nooit worden. Al dat zand, gelijk in je slippers en zo … Al willen we er wel nog een keer in, dat moet gewoon hier, vinden we ;-) ! We lopen rustig terug richting het hotel en twijfelen nog even over het strandtentje. En ook binnen bekijken we de restaurants, maar die zijn vrij prijzig. Tenminste, duurder dan gemiddeld voor ons gevoel (wat logisch is in een zakenhotel natuurlijk).